We never give up!

Agnes Ka.

Nie, to nie jest mój wiersz [a szkoda... Grey_Light_Colorz_PDT_41

]
Wklejam Go, bo jest przecudny i chciałam się nim z wami podzielić.

"Cukiełniany hołłoł"

Łazu pewnego kłulik łurzowy,
Łypał lubieżnie na stos ciasteczkowy.
Ptysie, pączusie, same pyszności!
I wuzetek smaczny do nieprzyzwoitości.

Błysła stal - oj, cóż to będzie...
Stają piełniki w bojowym rzędzie,
A wuzetek przezołnie - za kałpatkę dyla,
Czas mi spiełniczać, noga motyla!

Lecz kłulik niedułny, a wzłok ma za czteły,
Nie z tym kłulikiem takie numeły!

Już pędzi, już kica, już wałczy i sapie!
Już ciacho pazułami za polewę łapie!
Już dźga widelcem - w śmietanę i dżemik!
Już zębem błysznąwszy wgłyza się w kłemik!

O jeju, o łety!, dłą się hełbatniki,
Łatujcie wuzetek!, łkają łogaliki.
Lecz nie ma łatunku, będzie pożałty...
Takie to na ciachu uczyniono gwałty.

Mołał z tej bajki, dzieci kochane:
Z mołdki ściełajcie zostaną śmietanę.

Akinom

Oj to ł mnie tam vkurzalo whaa ale fajne....ja znam jedynie zboczone Polskie wierzsze (od kumpli) :>